με πεζότητα αναφέρω ότι

είσαι [σαν] ένα απ'αυτά τα ποντίκια τα σιχαμερά και με κάνει να θελω να ξεράσω το όλο πράγμα.  κι αν ξεράσω, τα ξερατά μου θα είναι πιο καλαίσθητα από την απαίσια φάτσα σου που θέλω να λιώσω με μηχανή κιμά.  θα ήθελα πολύ να δω τα μάτια σου κομμένα σαν φιδάκια μοσχαρίσιου κιμά.  ίσως όμως θέλω πιο πολύ να τα δω ξεζουμισμένα από βδέλλες.  μισώ τα μάτια σου.  πιο πολύ μισώ εσένα.  σε μισώ τόσο πολύ που δυσκολεύομαι να μην ασχοληθώ αλλά ντάξει δεν είναι και δύσκολο, βαριέμαι κιόλας. σε μισώ. 

ονειρα γλυκά. ελπίζω να πεθάνεις για να μην μπω φυλακή.

ισότητα μεταξύ κιτρίνων. κοινωνικά προβληματισμένη αναφέρω:

έχω φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που το να διαβάζω άλλους καλλιτέχνες είναι ανούσιο. δηλαδή πλέον δεν υπάρχει ίχνος αντιγραφής στις εμπνευσμένες μου δημιουργίες, στα λεκτικά μου πρελούδια του μεγίστου βαθμού κουλτούρας, αυτοσεβασμού, αυτοθαυμασμού, αυτισμού και όλα τα αυτά. αυτή τη στιγμή ομολογώ δημόσια κάτι που δεν έχω ομολογήσει στον εαυτό μου ακόμη.  αν και searched, προτιμώ να τρώω φαΐ απ'τό να βλέπω τον άλεξ ντελάρτζ να χτυπάει και να βιάζει με κουλτούρα και σπασουάρ. ας μείνει όμως μεταξύ μας, γιατί θα χάσω τη φήμη στον κύκλο μου που τρώμε κιούμπρικ για πρωινό και κισλόφσκι για μεσημεριανό. ενώ το βράδυ τηρώντας πάντοτε τη δίαιτά μας καταναλώνουμε ελαφριά πράματα όπως εξφάκτορ, λατρεμένοι μου γειτόνοι και τα λοιπά.

εεεεμ. εγώ λέω να κοιμηθώ τώρα. αλλά πριν κοιμηθώ λέω να κάνω ένα -έτσι- οικολογικό μπάνιο [α σάουερ], χωρίς να σπαταλήσω διόλου νερό.  έναααα ντουζάκι κουλτούρας.

ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΤΙΚΟ -

ΔΡΟΣΕΡΟ - ΤΣΙΤΩΝΕΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΑΚΙ.

μ' αρέσει πολύ που η τεχνολογία και ο σύγχρονος κόσμος σου επιτρέπει να συνδυάζεις κουλτούρα με τυποποιημένες κρέμες αντιγήρανσης. με συγκλόνισε ο θάνατος της πριγκίπισσας νταϊάνας πολλά χρόνια αργότερα, γιατί κατάλαβα κάτι. αλλά δεν έχω το κουράγιο σήμερα να προσβάλλω νεκρό, θα έχω εφιάλτες. πέρα απ' αυτό όμως η γλυκιά κουλτούρα με κάνει άνθρωπο καλό κι αγνό. πράο αλλά οργιασμένο. όπως όλοι μας πάνω κάτω πίσω και γύρω από τις ,ή στην καλύτερη περίπτωση, την μάσκα μας.

βαριέμαι πια.

καληνύχτα.

ελπίζω κατά την σε-αργή-κίνηση-βουτιά μου στην κουλτούρα να σας πέσει καμιά κουτσουλιά νερού να δροσιστείτε κι εσείς, να πάρετε κάτι από την σουπεριόριτη και κουλτουρίλα [όπως λέμε γαρ τυρίλα] που με χαρακτηρίζει.

καληνύχτα

καληνύχτα

καληνύχτα

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ .τρεχουν αίματα, γιατί μην ξεχναμε αυτό πάντα πουλάει.

ρέκβιεμ.

μετά μεγίστης λύπης επληροφορήθην ότι το καλομοιράκι μας έφυγε για χώρες μακρινές.

εντάξει, έκλαψα, έβρισα, καταράστηκα τους παράγοντες, αλλά κατάλαβα έπειτα κάτι πάρα πολύ σοφό.  ότι υπάρχουν πράματα στον τρισκατάρατο τούτονε κόσμο, ενάντια στα οποία δεν μπορούμε να μαχηθούμε.  όπως για παράδειγμα ο νέος αρχιεπίσκοπος, ο οποίος δεν μας πάει όπως ο άλλος αλλά ντάξ, τον πάμε εμείς, γιατί μοιάζει πολύ στον άγιο μας βασίλη.  επίσης, οι κατσαρίδες.  ακόμη, η σοκολάτα. και άλλα πολλά μέσα στα οποία ανήκει και το θέμα μας, η αποδήμηση της εισαγώμενης ελληνίδας καλλιτέχνιδος, η οποία αναδείκνυε τον [κλεμμένο από τους συμμάχους] πολιτισμικό μας πλούτο με τόσο νάζι. οχ, χτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο.

ρρε [r r e]

μπλέαχ. [χιχι] μπιαξ. 

το μόνιμο ξίνισμα της αηδίας για τα πάντα.  

τσα! 

καλημέρα, γιατί σήμερα θα γίνω ένα τερατάκι απαυτά τα μονίμως κολλημένα στον εκκεντρικό εγκέφαλό σου. χα θάθελες. είσαι προϊόν φυτικό και τρέφομαι με κρέας και τσίχλες.  οι τσίχλες είναι απαραίτητες γιατι μοιάζουν με μυαλό.  πρέπει πρέπει πρέπει να καταλάβουμε, class, ότι η γη γυρνάει γύρω από τον εαυτό της και όχι τον δικό μας.  οχωχοχ.  τι κρίμα.  η μαμά μούχε πει ψέματα. ψέματα η μαμά;  μα πώς; 

εγώ πάω να κάνω ένα μπάνιο να βγάλω την κόλλα.  εσύ φύγε.

ρεφλεξολογία [εκδόσεις μόντερν τάιμς]

τρώγοντας την κρεμούλα μου σκέφτηκα να πάω να κοιμηθώ.  αλλά μετά αναλογίστηκα την αδικία στον κόσμο, γιατί τα παιδάκια στην αφρική πεινάνε.  καικαλά.  όχι, όχι δεν ανελογίσθην αυτό, αλλά το ότι επιθυμώ ένα μασαζ για τις εφηβικά γηρασμένες μου αρθρώσεις.  [εγωστρεφής χαρακτήρ] μετά όμως σκέφτηκα ότι ίσως αν κοιμόμουν, αύριο θα ήταν όλα στο επιθυμητό απαυτό.  αλαφιασμένη κοίταξα την ώρα και είδα ότι ήταν ώρα να κοιμηθώ.  καληνυχτααα

κωδικοποιημένα με πατερν ιντερνετικά μηνύματα.

νς ςβιζκςθ ριαι οικτ οιτ ςσψα\ ριαι ζειβι \οι ργ `ψθ νιτ φθ\ αςν\.

νε ςβιζκςθ \ξινθ οθι οικτ ρι φςφιβι; ιρθ ςβθψα\ οε\φν\ρ\ φθ\ αςβ\ ξ\θ σςβ ξ\ρ\κ\ω\θβψ φθ\ρθ.

τοιυςρψ ιρθ ρι ξικκγν\ νιτ νς ρι σε\ν\ νς ψυςθ ας αςβ\.

υςκψ ρ\ ο\βρ\ ιοψα ο\κθ\. νς \οψυςθα οκςιβ.

βάζει ο ντούτσε τη στολή του

και τη σκούφια την ψηλή του μ'όλα τα φτερά, [ρηπήτ] μ'όλα τα φτερά

και μια νύχτα με φεγγάρι την ελλάδα πάει να πάρει 

-βρε το φουκαρά  [ξανά ρηπήτ] βρε το φουκαρά.

είναι απλό να λες αθώα πσεματάκια στους άλλους για να τους δώσεις ελπιδίτσες ψεύτικες σαν φουσκωτή κούκλα συνουσίας.  την βέμπω την έκαναν ήρωα γι' αυτό.  έτσι αποφάσισα να λέω κι εγώ τέτοια πσεματάκια για να δοξαστώ στους αιώνες.  ελπίζω να πιάσει και με μένα.  αχ θεούλη μου, θεουλίνε μου, σε παρακαλώ. 

μια ωραία λέξη: μπούρδες.

αφού πια δε θέλω να γίνω μετανάστης.

12345923367623598126662913128746661246831209782355

24878127891476463767310  Ν9930724356026538735482374

5873203892-34868241704395704182652034901284083532

239587214809645071fg242108528964360972108750284656

21373529235982645335κ12479324987632784906054983762

42398574878091474743879410932123412445699048084570

64847656712414014049124μ  97864567112393986108374829

6823801230973556285901397283654328409812497985635

πουρέδες μουχλιασμένοι κι αηδιαστικοί.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.       αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο. αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.αντε στο διάλο. αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.αντε

 στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.αντε

 στο διάλο.

αντε.

τώρα κλαίν ολάαα ταλάνια που θα μείνουνέεεε χαρμάνια.

ήταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη και πολύ σωστά τα λέγει ο λαϊκός γαρ τούτος ποιητής. έγινε πολύ προκατεψυγμένα και λιωμένα και ξανακατεψυγμένα. και υπερκοσμικοποιήθηκε για να αποσκατωθεί μετά και να πω τώρα ότι ιτ ιζ τράητ εντ αη νόου ιτ μπατ δερ ιζ νο αδερ γουέη το τελ γιου δατ νεβερδελες: νιώθω.

μσγ

θα πω:

δις ιζ νοτ α λαβσόοονγκ 

και 

ατ φέρστ άη γουαζ αφρέηντ, άη γουαζ πέτριφάηντ...

και

γουίδ ορ γουιδάουτ γιούυυ

και 

όοοοολ μπάααη μάααη σέεεελφ

και

όλ ιν όλ γιορ τζαστ α-νάδερ μπρικ ιν δε γουόλ

και

σήηηη έμιλυ πλέεεη

και

ιτς μάη πρερόγκατιβ

και 

σάηνυ χάππυ πίπολ λάφινγκ

και

άη φάκινγκ χέιτ γιου, γιορ σάτς α λάηαρ

και

ααααα δις μες γουήρ ιν

και

ιφ δερ γουάζ α ρήζοοον ιτ γουάζ γιού

και

ιφ γιου γουέρ δη όουσιεν δεν άηντ λερν του φλόουτ

και

ντερ χόλε ράχε κοχτ ιν μάηνεν χέρτσεν

και

ντου γιου χαβ δε τάημ

και

ρέντρουμ [και ελληνιστί ςονόφ]

και

ιτς α σιν, ιτς α σιν, στοπ ιτ, πληζ, ιτς α σιν

και

αυτά.

ψόΦοΖ

γιου λήβιν

Νιόθω βάρβαρη. Γουργουρίζει η μιζέρια σαν γαττουλίτσα [απ'αυτές που βγάζις φωτογραφίες κε αμα λάχει κλωτσάς ηδοννισμένα] και σε παραπλανά ,ώστε να πιστείς ώτι έτσσι είνααι καλή όταν ξέρεις να την αγαπάς.  Είμαστε φίδια κι αλλάζουμε δέρματα μπόλικα.  Προσποιούμαστε όμως τις γάτες για να μας αγαπάνε. Γγαστρωμένη  αγαπημένη. Θα ίταν απλό αν πααραδεχόσσουν το λάθος σου και δεχόσουν τα λάθη των άλλων.  Πολλά όμως πλέσια κοιννωνικά και καανονικά σε πιέζουσιν και περιορήζουσί σε και με.  Μικρή μανττρούλα αασπρισμένη, από τσουκννίδες, που αρνύσαι να ππεράσεις για να μην κοκκινίσουν τα ποδαρίνια σου.  Είνε μια δικαιολογία που όλοι τη δέχονται.  Νιώθω ορργή για το μίσος κκαι την ταύτιση.  Εδό τα καλά φυσστίκια.  Πασατέμμπος.  Ίταν κκυρίος αυτή η μακκαρονάδα κααι προιγουμμένος εκείννη η φοτογραφία.  Και στην αγγαλιά ίναι πιο πολλή η αγαάπη.  Φένεται όμμως σκαατά.  μίσστερ τόρρανς.

Στοχασμοί ανωτέρου επιπέδου [φραντζέσκο, λεκ μάηνεν στίφελ αμπ]

Τη δυσκολία της ανθρώπινης ύπαρξης και την τραγικότητά της την καταλαβαίνω και τη βιώνω βαθύτατα τις στιγμές κατά τις οποίες δεν μπορώ να κλάσω και η κλανιά-αέριο γεμίζει σαν τούβλο το εσωτερικό μου και παράλληλα με κάνει  να νιώθω γεμάτη κενότητα. Αυτό συμβαίνει λόγω της ελαφρότητάς της αλλά και λόγω της πίεσης που ασκεί στο εσωτερικό μου και με κάνει να νιώθω ότι γεμίζω.  Βασικές αρχές της βιολογίας που μαθαίναμε και στο γυμνάσιο μελετώντας έργα περί περδίσεως και λοιπών λειτουργιών του ανθρωπίνου σώματος.

Δε μ'ενδιαφέρει η γνώμη κάποιου ο οποίος νομίζει ότι [και αυτός] είναι  ανώτερο ον, γιατί γνωρίζω ότι πάσχει από αυταπάτες καραμελένιες και αυταγαπητικές.  Άλλο εγώ, ναι εγώ άλλο είμαι.  Και που λες, μικρή μου Ιουλιέττα, σε σκεφτόμουν σήμερα και σε σκεφτόμουν και χτες, αλλά τώρα πια δε θα σε σκέφτομαι και θα αλλάξω το μύθο, γιατί θα προτιμήσω να μην αποφασίσω να το σκάσω με σένα μιας και μου είπαν ότι θα καταλήξουμε και οι δύο νεκροί. Και καλά εσύ που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται πουθενά ο καλλιτεχνισμός σου. Αλλά εγώ που έχω λόγο ύπαρξης και αιτία, αφού χωρίς εμένα δεν θα μπορούσα να ζήσω,  γιατί?

Οδηγός μου σ'αυτό το ιδρωτικό και συναισθηματικούλικο ταξίδι της ζωής είναι μόνο η σκέψη σου και η τροφή σου.  Θα ήθελα να κλέβω ό,τι σου έρχεται στο μυαλό και μετά να το καταπίνω για να νιώσω καλύτερα που δεν θα το έχω ακούσει.  Θα ήθελα επίσης να καταπιώ εσένα, γιατί πέραν του ότι πεινάω πάντα, δεν θέλω να υπάρχεις.  Θέλω να σε κατασπαράξω σαν αρνάκι στη σούβλα, θέλω να σε σπάσω σαν τσόφλι κόκκινου αυγού , θέλω να σε ζυμώσω σαν κουλούρα της λαμπρής και θέλω να σε σταυρώσω σαν το Χριστό. [πασχαλινό κλίμα θέλησα να σας περάσω, καθώς μου έλειψε κάπως η λαμπρίτσα και το κλίμα αγαπητικού τρόπου ζωής κι αυτοθυσίας.]  Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ  Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ  Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ  Δις ιζ τζαστ α τεστ. ΙΤ ΙΖ.

Οπότε σε καληνυχτίζω τσιπούρα με λέπια κολιού και δαγκάνες καρκινοειδούς πλάσματος.  Γλοιώδη σάλια από γιγάντια ερπετά που ζουν μέσα στην τάφρο.  Τώρα κάτσε να σκεφτώ αν ήταν αλήθεια, γιατί αν ήταν θα το κρατήσω, αλλιώς θέλω να το ξεχάσω.

[Φ       Φάσκιωμα Φακέλωμα Φρατερνιτέτ Φουτουρισμός.]

και άλλα πολλά αλτερνατιβιστκά.

Ακόμα κι αν ήμουν μια επιτυχημένη συνταγή, για σένα το ίδιο θα ήμουν και γι'αυτό δε με νοιάζει. 

Εξελίξιμα υπαρκτή.

Ηθοποιός είμαι κἁγώ καθώς καισύ.

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ένα αστέρι του ελληνικού κινηματογράφου, γνωστή και για τις πολιτικές σοσιαλιστικές πεποιθήσεις της και την κτηνοβατική της περιπέτεια με την διάσημη γατούλα με τη ροζ μυτούλα υπήρξε για μένα ένα είδωλο.  Άρπαξα την γοητεία αυτή και τη φινέτσα της και την μετέτρεψα σε έναν έτσι ελαφρώς αλτέρνατιβ τρόπο ζωής, λίγο πιο χύμα λόγω κουλτούρας.  

Μια κρύα νύχτα του χειμώνα που ο αγέρας φυσούσε σαν τον κακό λύκο, μου επιφύλασσε η τύχη να γνωρίσω εσένα, πλάσμα αγγελικό, με τα ολοφώτεινα μαλλιά σου και τα απαλά μάτια σου, τα στοχαστικά φρύδια και τις ευαίσθητες καλομανικιουρισμένες πατούσες σου.  Σε είχε παρασύρει η καταιγίδα έξω από το σπίτι μου και ήσουν σαν ξεβρασμένο ψάρι της στεριάς ή σαν αστακός χωρίς δαγκάνες.  

Δειλά και φοβισμένα μου χτύπησες την πόρτα και σαν σου άνοιξα έπεσες κάτω ξερνώντας κιλά αγάπης που κουβαλούσες από πολύ κόσμο.  Και τέλος ξέρασες αυτή τη μητρική.  Ένιωσα αηδία, γιατί σιχαίνομαι την αγάπη και σου είπα: "γαμώτο γιατί δεν ξερνάς μακαρόνια να φάω κι εγώ τίποτα?"  Κι εσύ αποκρίθηκες πως είχες καιρό να φάς μακαρόνια, γιατί έπινες μόνο αίμα των άλλων και έτρωγες αγάπη.  Και τότε ένιωσα κι εγώ αγάπη για εσένα να τιτιβίζει σαν καρακάξα μέσα στην καρδουλίνα μου και σαν να μην μπορούσα να το μετριάσω αυτό το σιχαμερό συναίσθημα ανάγκης για κοινωνική συνύπαρξη και εξάρτηση και χωρίς να ρωτήσω αν πεινάς έβγαλα λίγη απ'το ψυγείο που μου είχε φέρει η μαμά πριν καμιά βδομάδα και σου την έδωσα βίαια να τη φας.  Δεν με ένοιαζε πώς ένιωθες κι αν ήθελες, γιατί εγώ θα στην έδινα έτσι κι αλλιώς.  Σε μπούκωσα με την αγάπη κι απαίτησα να την καταπιείς.  Την έφτυσες όλη και δεν ξέρω αν φταίει ότι ήταν μεταλλαγμένη μητρική  ή ότι δεν τη ζέστανα στο φούρνο μικροκυμάτων ή ότι ήταν λίγο μπαγιάτικη.  Το θέμα είναι ότι την έφτυσες.  Η λύπη κι η οργή με γέμισαν μέχρι το μυαλό μου και δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω ποια ήτανε ποια.  Έτσι αναγκάστηκα να δράσω απότομα και ασυλλόγιστα.  Μάζεψα τα σπασμένα και ξεπουπουλιασμένα φτερά μου, τα φόρεσα και σε έπιασα με τα γαμψά μου βρώμικα νύχια.  Έτσι μέσα στην καταιγίδα αρχίσαμε να πετάμε πεταλουδίσια και ήμασταν όπως το γεράκι με το θήραμα μόλο που εγώ ήμην το θήραμά σου σ'αυτή την περίπτωση.  Και όταν με κούρασες σε άφησα να πέσεις και καλά καταλάθος. Όταν όμως, άρχισαν τα μαλλιά σου να πιάνουν φωτιά απ΄την ταχύτητα είπα να σε πιάσω δραματικά όπως ο σπάηντερμαν κάνει στις ταινίες.  Και σε έπιασα. Ήταν ένας απλός καθημερινός εκφοβισμός για να καταλάβεις χου ιζ μπός, για να κάνουμε και καμιά ρίμα δηλαδή. 

Μετά γυρίσαμε σπίτι φάγαμε λίγες αγάπες που ανταλλάξαμε και ζούμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερααα.