τρίχα δαχτύλου κάγκελο
νύχι γαμψό
απεριποίητη σκληρή πατούσα
τίποτ' άλλο δε ζητώ απ' τον έρωτα
ηδονή-
η άκρη της πατούσας σου
που ακουμπά το παρκέ καθώς σέρνεσαι προς εμένα
η παλάμη μου
που διατρέχει τα πόδια σου
και τα νύχια μου
που μπερδεύονται με τα δικά σου
το πέλμα σου
που μου γδέρνει τη μούρη
τίποτ' άλλο δε ζήτησα
μα δε μου 'δωσες ούτε αυτά
12 σχόλια:
exw blexei mazi sou...
αλήθεια είναι;
fterougizw
ΑΜΗΝ και αλλελούγια!
μπρρρρρ
ωχ.
ioannis_petrakis@yahoo.com to allo den leitourgi...kalh xronia
επίσης.
που εισαι ρε δε μαγαπας πιά χαχάχα
ma pou eisai
είμαι στο βερολίνο. εσείς?
α κzn. σαγαπάω πια. (χαχάχα)
αφού είναι περίπλοκο και θέλει χρόνο να μην αγαπάς πια, άπαξ και το πεις μια φορά. γιατί ως γνωστό, ο λόγος της ελληνίδας (και του έλληνα) είναι συμβόλαιο.
α και κzn που λες, σε σκέφτηκα και ίσαμε 7 φορές, σε ανέφερα και άλλες 2-3.
Δημοσίευση σχολίου