Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

η γάτα

ήσουνα βρωμιάρα γάτα
αγενής και μουστακάτα.
έπαιξες φαρμακερό παίγνιον ζόρικο
και τι να σε κάμω άμα δε θέλεις φιλινάδες;

τις αγαπούλες μου τις παίρνω πίσω.
δε σε δίνω μπουκιά από το βίγκαν στέικ μου -υγιεινό για τη συνείδηση πολύ-
και μην ξεχνάς, γάτα μουστακάτα:
το χτενισμένο μουστάκι, είναι μισή αρχοντιά.

ΡΕΦΡΕΝ

ό,τι και να σου πει η μαμά
γάτα μου ζόρικη, βρωμιάρα και διόλου ναζιάρα
το μουστάκι μην το βγάλεις για καμιά.
είναι δικό σου, να το δείχνεις με χαρά. (δις)

τη μουστακότριχα την παχυλή
σε ένα βάζο την έκλεισα να σε θυμούμαι δια παντός
και να μην ξεχνώ, πώς επαίζαμε εις αγρούς
και πλατείας συντάγματος κι εξαρχείων.

εσύ, εγώ κλειδωμένες στο νεοκλασσικό.
μεγάλο όνειρο, η νότα μου κι εγώ
μι φα μι σολ μι λα σολ μι ρε ντο
στην οδό Φυλής θα την επισκεπτόμουνα λέει,
θα έπαιρνα το τρόλλευ για να τηνε βρώ.
μα τα χρόνια, όπως τα πάντα όλα, περάσανε
τα μουστάκια έγιναν σκληρά
άλλο τόσο και οι καρδιές, μαρούλια μαρμαρωμένα.

φωτοβολταϊκά στην ταράτσα, πετούμενα φρούτα
κι εγώ χορεύω στην οδό Τάδε-Επτανήσου
και πιάνω τα πετούμενα σταφύλια, τα αχλάδια στον άερα
πέφτω κάτω και το φόρεμα παραμένει άσπρο.
-χμ σαν όνειρο μου μοιάζει
γιατί δεν είχα μουστάκι ούτε και κυτταρίτιδα
και η γάτα τριβότανε στα πόδια μου τρελή από αγάπη.

ξύπνησα στην οδό Τάδε-Ποταμού.

φριουλαλί, στη φύση επιστροφή.

οι ντομάτες χάσαν το χρώμα τους
όταν τους είπες πως το καλοκαίρι ήλθε πρόωρα.
τα σπαράγγια από την άλλη ξετρελάθηκαν και πέταξαν κεφάλι.
(το τελευταίο το γράψαν και στις ειδήσεις του μετρό, αρα αληθεύει!)
οι πατάτες στα παπάρια τους και οι κατσίκες
κρέμασαν κεράσια στα κέρατα για το παρφούμ και την καλαισθησία.

απ' την άλλη εγώ πίνω το καφεδάκι μου με ξυνισμένο γάλα
και αφήνω τις τρίχες των ποδιών να μακρύνουν, με σκοπό και στόχο να πλέξω
ένα σολάριο-σύντροφο κατά του καλοκαιρινού ήλιου
γιατί η τιμή της αντηλιακής ανέβη στα ύψη.

ΣΑΜΠΟΤΑΖ στον ΑΒ, τον Βερόπουλο, τον Σκλαβενίτη και τη Νιβέα.

γάλα κατσίκας μόνο από το βιολογικάδικο και
ο ήλιος λάμπει σήμερα σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου εξόν απ'την Αθήνα.

Αθήνα, σε λατρεύω, σαν να μην ήσουν έτσι όπως είσαι.

τα φιλιά μου στη μαμά σου.