Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

δέντρα με φτερά

είμαι ένα δέντρο τώρα
είμαι μια ανάσα σκύλου στο γρασίδι
είμαι μια τρελόμπαλα που χοροπηδά στο μπετόν

είσαι ένα λέλουδο
είσαι ένα γεμάτο κουβαδάκι στην άμμο
είσαι ένα συμπαθητικό βιβλίο που μυρίζει μούχλα

οι ρίζες μου μουχλιάσαν στο χώμα
τα πέταλά σου φόρεσα φτερά
και πέταξα για μια γουλιά νερό στη θάλασσα

πενιχρός συμβολισμός
και μια επιστημονική λίστα μπολιάσματος:

βελανιδιά με φτερά αλκυόνης
ελιά με φτερά πελαργού
τοματιά με φτερά πεταλούδας
νεραντζιά με φτερά περιστεριού
πλάτανος με φτερά κουκουβάγιας
πορτοκαλιά με φτερά χελιδονιού
κι η αστεία ιτιά που κλαίει
με φτερά παπαγάλου που μιλά.

κοράκια

κο κο κοράκια κρα κρα κρα
κο κο κοράκια φτερωτά

πλαφ μου ρίχνονται στο τζάμι
αχ κι εγώ κοιτώ -και τι να δω;
σπουργίτι νεκρό
στο περβάζι το λευκό

[αλήθεια, αληθινή ιστορία]

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

τα καλά μου κυάλια

με την άκρη
του ματιού μου του αριστερού
κοιτάζω έξω, στο απέναντι μπαλκόνι
ο γείτων δε με βλέπει
μα εγώ βλέπω τι απλώνει:
βρακιά και φανελάκια
τι-σερτ, κοντά παντελονάκια

πεπεισμένη καθώς είμαι
ότι ο γείτων δεν σκαμπάζει
φέρνω κι εγώ η καημένη
τα κυάλια μου τα κατασκοπικά
εκείνος στο μπαλκόνι αράζει
εγώ στο παράθυρι μου διακριτικά
τα φυτά του βλέπω, είναι απεριποίητα

καλοκαιρινό ύφος στην αυλή
απ' ένα διαμέρισμα αναβλύζει μουσική
μου θυμίζει παρεό και παραλίες
και παρέες με κιθάρες

το μπαλκόνι είναι Ο τόπος
/δε πλέις του μπη/
αριστερά και δεξιά παντού
άλλα μπαλκονάκια
κι εγώ όλους τους κοιτώ
με τα κυάλια μου του κατασκόπου
κρεμασμένα στο λαιμό
αχ ας με κοιτούσανε κι αυτοί!
θα τους έλεγα να περάσουν από δω
για έναν καφέ ελληνικό

αθήνα αθήνα αθήνα

αθήνα αθήνα αθήνα
είσαι τσαχπίνα
και με τρελαίνεις

φοράς μαντήλια
και φρου-φρου
αθήνα αθήνα αθήνα
και τα σκουπίδια παντού

φυτοφάρμακα παραισθησιογόνα
αθήνα αθήνα αθήνα
είσαι και σούπερ και φίνα
νεράντζια στα μυαλά
και κουνούπια στην καρδιά

αθήνα αθήνα αθήνα
είσαι πολύ κουλ
είσαι και η πρώτη
είσαι πολύ αλλιώς
είσαι πολύ
είσαι πολύ
είσαι πολύ

σου λέω με τρελαίνεις!

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

η γάτα

ήσουνα βρωμιάρα γάτα
αγενής και μουστακάτα.
έπαιξες φαρμακερό παίγνιον ζόρικο
και τι να σε κάμω άμα δε θέλεις φιλινάδες;

τις αγαπούλες μου τις παίρνω πίσω.
δε σε δίνω μπουκιά από το βίγκαν στέικ μου -υγιεινό για τη συνείδηση πολύ-
και μην ξεχνάς, γάτα μουστακάτα:
το χτενισμένο μουστάκι, είναι μισή αρχοντιά.

ΡΕΦΡΕΝ

ό,τι και να σου πει η μαμά
γάτα μου ζόρικη, βρωμιάρα και διόλου ναζιάρα
το μουστάκι μην το βγάλεις για καμιά.
είναι δικό σου, να το δείχνεις με χαρά. (δις)

τη μουστακότριχα την παχυλή
σε ένα βάζο την έκλεισα να σε θυμούμαι δια παντός
και να μην ξεχνώ, πώς επαίζαμε εις αγρούς
και πλατείας συντάγματος κι εξαρχείων.

εσύ, εγώ κλειδωμένες στο νεοκλασσικό.
μεγάλο όνειρο, η νότα μου κι εγώ
μι φα μι σολ μι λα σολ μι ρε ντο
στην οδό Φυλής θα την επισκεπτόμουνα λέει,
θα έπαιρνα το τρόλλευ για να τηνε βρώ.
μα τα χρόνια, όπως τα πάντα όλα, περάσανε
τα μουστάκια έγιναν σκληρά
άλλο τόσο και οι καρδιές, μαρούλια μαρμαρωμένα.

φωτοβολταϊκά στην ταράτσα, πετούμενα φρούτα
κι εγώ χορεύω στην οδό Τάδε-Επτανήσου
και πιάνω τα πετούμενα σταφύλια, τα αχλάδια στον άερα
πέφτω κάτω και το φόρεμα παραμένει άσπρο.
-χμ σαν όνειρο μου μοιάζει
γιατί δεν είχα μουστάκι ούτε και κυτταρίτιδα
και η γάτα τριβότανε στα πόδια μου τρελή από αγάπη.

ξύπνησα στην οδό Τάδε-Ποταμού.

φριουλαλί, στη φύση επιστροφή.

οι ντομάτες χάσαν το χρώμα τους
όταν τους είπες πως το καλοκαίρι ήλθε πρόωρα.
τα σπαράγγια από την άλλη ξετρελάθηκαν και πέταξαν κεφάλι.
(το τελευταίο το γράψαν και στις ειδήσεις του μετρό, αρα αληθεύει!)
οι πατάτες στα παπάρια τους και οι κατσίκες
κρέμασαν κεράσια στα κέρατα για το παρφούμ και την καλαισθησία.

απ' την άλλη εγώ πίνω το καφεδάκι μου με ξυνισμένο γάλα
και αφήνω τις τρίχες των ποδιών να μακρύνουν, με σκοπό και στόχο να πλέξω
ένα σολάριο-σύντροφο κατά του καλοκαιρινού ήλιου
γιατί η τιμή της αντηλιακής ανέβη στα ύψη.

ΣΑΜΠΟΤΑΖ στον ΑΒ, τον Βερόπουλο, τον Σκλαβενίτη και τη Νιβέα.

γάλα κατσίκας μόνο από το βιολογικάδικο και
ο ήλιος λάμπει σήμερα σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου εξόν απ'την Αθήνα.

Αθήνα, σε λατρεύω, σαν να μην ήσουν έτσι όπως είσαι.

τα φιλιά μου στη μαμά σου.