μπρρρ

κύριε άγιε βασίλη, γεια σας. στην ελλάδα έρχεστε την πρωτοχρονιά, στις ευρωπαϊκές χώρες όμως τα χριστούγεννα. φέτος ήμουν πολύ καλό κορίτσι. ωω ναι, ήμουν αλήθεια. υπέμεινα με σεβασμό τη ντροπιαστική ύπαρξή μου. αχα! κάθε μέρα έδινα χώρο στον εαυτό μου να είναι έτσι όπως είναι. έχω καμπούρα στα μάτια και κρεατοελιά στη γλώσσα και με ενοχλεί όταν τρώω. τα προαναφερθέντα χαρίσματά μου με καθιστούν όμηρο ενός φαύλου τριγώνου από του οποίου τις γωνίες γλιστράω όταν παίρνω τη στροφή. βέβαια πάντα υπάρχουν κάγκελα, όπως σε κάθε φυλακή που πλάστηκε κατ' εικόνα του ανθρώπου. η ατέεεεεελειωτη ματαιότητααα. πόσο ωραία είναι αυτή η αίσθηση του κτήματος. τι ωραίες αυτές οι κτητικές αντωνυμίες κιόλας.

τι φρούτα ξερνάει το καλάθι και πετάει-πετάει το γουρούνι?

κωλολάθος ήταν η ανακάλυψη του όντος

ας το καλύψουμε με αίμα του παρόντος [μόνο σε αμπούλες υπάρχει]

δε μου έδωσες σημασία ούτε τώρα που ήμουν καταΠληκτική

σαν φρεσκό κομμένο αχλαδάκι από το δέντρο

που στάζει ρετσίνα και κολλάει πάνω στο δέρμα

βγάζει τις τρίχες και πονάει. [αλλά κάνει και απολέπιση! ουάου.]

μιλάμε για μεγάλα ποσοστά ουσίας. στο κεφάλι. ή είναι τσούκου-τσούκου απελευθερωμένο στο εσωτερικό γενικά?

δεν ξέρω. δε με νοιάζει. δυσλειτουργώ αχ γιατί τα καύσιμα κόλλησαν κάπου, μου τρέχουν όπως τα σάλια απ'το παιδάκι που δεν μπορεί να καταλάβει ή από τον γέρο που δεν θυμάται να λειτουργεί λόγω της ασθένειας.

η φύση πάει ενάντια στη φύση. καταστρέφει ό,τι έχει φτιάξει. εμ, έτσι φαίνεται ότι κι ο ανθρωπίσκος είναί παιδάκι της φύσης κι αυτός ο καημενούλης.

νιούζφλας

μόνοι μας αγαπάμε.  αφού μόνοι μας κοιμόμαστε κι ας έχουμε παρέα.  μόνοι μας σκεφτόμαστε κι ας έχουμε καλώδια.

μόνοι μας όλα. 

τσαααακ.  κατάλαβες τώρα?

φοραδίσματα.

ωω πόσο μα πόσο χαίρομαι όταν νιώθω πως όλα είναι όπως παλιά με την αδερφή μου.  αλλά ξεχνάω τα πάντα εξαιτίας κάποιων λέξεων.  και ξεχνάω επίσης πόσο ανούσιες είναι οι κωλολέξεις. αυτός εξάλλου είναι ο λόγος που ξεχνάω τα πάντα, ότι ξεχνάω την ανουσιότητα και το ψευδόν των λέξεων.  σκατόν. 

i ask for nothing master.

then you shall receive it in abundance. 

καληνύχτα. 

η τραγική αληθινή ιστορία της αναγνώστριας μας, φίλης του Cόσμ0

γυρνώντας με πήρε ο ύπνος κανονικά εις το μέσον μαζικής μεταφοράς και δεν κατάλαβα τίποτα, ούτε ντινγκ ούτε ντανγκ και δεν ξέρω πώς έτυχε και άκουσα το δικό μου σταθμό και τσουπ! κατέβηκα. ναιιι, κατέβηκα κάπως σαστισμένη και σκατωμένη γιατί δε θυμόμουν και πολύ τι έκανα πριν ή τι έπρεπε να κάνω τώρα. τι αστείο που θα ήταν να μην είχα ξυπνησει. ααααχ. ζαλιζόμουν κιόλας κάπως σαν να είχα πιεί, που δεν είχα όμως. και επειδή είχα ξαπλώσει με το χέρι να σπρώνχει το μάτι μου δεν έβλεπα πολύ καλά στην αρχή, κάπως θαμπουλούτσικα θάλεγα.

άλλαξα μεταφορικό μέσο το λοιπον. ύστερα κατέβηκα κι απ'αυτό και προχωρώντας προς την αγαπημένη φωλιώδη οικέια μου και ενώ κατουριόμουν και τουρτούριζα εκ του κρύου ο νους μου εδούλευε, θάλεγε κανείς.  δεν είναι αυτό το θέμα μας όμως.  είπα 'οπως πάντα "γεια"  στον περιπτερά εκεί κοντά στο σπίτι μου που του έχω ζητήσει να προμηθευτεί κάτι πολύτιμα για μένα υλικά, αλλά ακόμα δεν το έχει κάνει, μου είπε "καλό ξημέρωμα" και περπατώντας, λίγο πριν φτάσω στην εξώπορτα ανακάλυψα ότι καθόλη τη διάρκεια αυτής της πεζοπορίας μου εγώ είχα ένα άκρως ξινισμένο-δυσκοίλιο ύφος ελέφαντα που έχει φάει προβοσκιδιά στη μούρη.

και αυτή ήταν η αληθινή και τραγική ιστορία μου.

όχι?

ωχ και η καργιόλα η επανάσταση μου έκαψε τους κουραμπιέδες. το σύννεφο άχνης ζάχαρης και δακρυγόνου που κάθεται πάνω απ΄το κεφάλι μου σαν φωτοστέφανο, επειδή το μόνο που σκέφτομαι είναι τι να κάνω για να μην είναι σκατά και αυτά τα γενέθλια του χριστούλη.  για μένα όμως, όχι γι'αυτόν.  χέστηκα για κείνον.  ο ψευτοαλτρουίσμος είναι όσο αληθινός όσο και οι δικαιολογίες μου για την αποτυχία.  μια γλυκιά γη που θέλω να πατήσω σαν να ήταν κόκος ρυζιού.  όχι.

ειλικρινά

θέλω να γίνω 5  χρονών και να με φροντίζουν και να μ'αγαπάνε όλοι όσοι θέλω.

ειδικός dr. καταστροφολόγος

μπορεί σήμερα να πεθάνω. δε θάθελα να μείνω μόνη μου.  ειδωλοποίηση των νεκρών.  αφορμές και σκατά βγαλμένα από την καθημερινότητα κι από την έλλειψη δράσης.  η οργίτσα που ρουθουνίζει σαν άλογο με αλογόμυγες και αλογοουρά στα στενά μυαλά των "συντρόφων".  εγώ σήμερα θα φτιάξω χριστουγεννιάτικα στραπατσαρισμένα κουλουράκια γιατί μπορεί ποτέ να μην ξαναφτιάξω.  φοβάμαι επειδή είμαι μόνη μου και έτσι μένουν περιθώρια σκέψης.  θα φτιάξω τα κουλουράκια μου και θα βγάλω το σκασμό.  θα τα κάνω να μοιάζουν μ'αυτά που έφτιαχνε η γιαγιά μου που έχει πεθάνει τώρα, για να θυμηθώ πόσο καλή ήταν.  

και το όσκαρ πάει στον μοναδικό κύριο έκτορα λυγίζο.

να λέμε και κάτι σοβαρό που και που, αγαπητοί φανατικοί αναγνώστες και λοιποί μαλάκες. 

ο τόσο ταλαντούχος Λυγίζος Έκτωρ είναι κατά την αδιαμφισβήτητα-πάντοντε-σωστή άποψή μου ο καλύτερος έλλην σκηνοθέτης.  λοιπόν, σε λίγα χρόνια -μην πω σε λίγα δευτερόλεπτα, γιατί θα είναι υπερβολή-  θα τον λατρεύουν όλοι οι θεατράλλε τύποι και ουχί μόνον αυτοί που αυτοθεωρούνται κουλτουριάρηδες, καθότι ο νεαρός και οξύνους καλλιτέχνης ξέρει να κάνει τα δύσκολα πολύ ευκολότερα και κοινώς "λιανότερα" και για τους μικροαστικούς εγκεφάλους. πάρτε για παράδειγμα την καινούρια παράσταση που ανεβάζει στο Από Μηχανής Θέατρο του ιρλανδού συγγραφέως Enda Walsh : Η  Φάρσα  της  Οδού  Γουόλγορθ 

δύσκολα θέματα πραγματεύεται και το κάνει τόσο περίτεχνα ώστε να μην προλάβεις να χασμουρηθείς ούτε σπιθαμή.

βαριέμαι να κάνω περιλήψεις [δεν είμαι δα και το αθηνόραμα], αλλά ήτο ένα αριστούργημα με ερμηνείες μούρλια [που θάλεγε κι ο φίλτατος κος μαμαλάκης].  γενικώς όλα-όλα τέλεια! κι αυτό το κοτόπουλο που έφτιαξε η μορίν, εξαιρετικότατο!  παραμένει όμως έργο για απαιτητικούς θεατές και εδώ αντιφάσκω. χα!  όπως και ναχει είναι απ'τις καλύτερες παραστάσεις.  ΑΝΤΕ!

Παίζουσι οι ηθοποιοί:

Γιώργος Ζιόβας, 
Θύμιος Κούκιος, 

Νίκος Γιαλελής,  

Ντέμπορα Οντόγκ

καληνύχτα και καλή τύχη. ευχαριστούμε που μας επιλέξατε. και τα λοιπά γνωστά σλόγκαν. 

μην ξεχνάτε:      βόουτ φορ έκτορας εντ δε τημ!

από αύριο και μετά.

έφτιαξα το φακιόλι μου και ισσιωσα την μπλούζα μου.  τύποτα δε με ενογχλεί όσο [ . . . ].  έκαννα λάθως και αξίζω τιμμωρία βασανιστική. πρέπη να με μαστιγώσουν, να πετάξουν το δεξί μου χέρι στα λιοντάρια και τ' αριστερό στους σαρκοβόρους ιππόκαμπους του ατλαντικού.  θα'θελα να- θα'θελα νάμουν κυνηγός. τον κόσμο να σκοτώσω.

νυστάζω. 

γκ.ν.

α.ε.κ.δ.μ.σ.α.π.

γέλια που κάναμε.

(Ο υπηρέτης φέρνει ένα δίσκο με φαγητά πάνω στο ειδικό τρόλεϊ)

Αλίκη Βουγιουκλάκη: Για κοίτα! Αυτός έβγαλε τα φαγιά περίπατο!

Ένα αστείο κορίτσι

υπερβολή

γυρνούσα σπίτι μου και ένας κύριος με χηνάκι όρμηξε απάνω μου και τράβηξε τη τσάντα μου. το πτηνό επιτάχυνε και η τσάντα κολλημένη στα μαλλιά μου με έσερνε πίσω από το όχημα. όταν γεμίζει το μυαλό μικρό(τητες) αρχίζει η άμμος να μπαίνει στην ίριδα και να κολλάει στα τριχίδια της μύτης και να κρύβεται στις πτυχές τις γλώσσας. δεν θέλω σεξ όχι σου είπα δε σου χαρίζω το κορμί μου σταμάτα να χτυπάς χωρίς λόγο τα κατσαρολικά. ά! ναι δεν τα χτυπάς τα τακτοποιείς . ξέχασα. με κάνει να ντρέπομαι η αρρώστια σου και δε θέλω απλα αν δε σαρεσει εδω δε θα παραδόσουμε τον χώρο αυτόν που τόσο αγαπαμε δε θέλω να γκρεμίσεις το φτερό το ξέρω έχει πολύ-λιακάδα σημερα και θαρρω θα μου περάσει [ι καλιιιιιιτερι_]

το νόημα με μια κλανιά 90 μπεσαμέλ

θα φάω μέχρι να πεθάνω και το κέφι μου θα κάνω.

θα φάω μέχρι να πεθάνω και το κέφι μου  θα κάνω.

θα φάω μέχρι να πεθάνω και το  κέφι μου θα κάνω.

θα φάω μέχρι να  πεθάνω και  το κέφι μου θα  κάνω.

θα φάω μέχρι να πεθάνω και το κέφι μου θα κάνω.

θα  φάω  μέχρι  να  πεθάνω  και  το  κέφι  μου  θα  κάνω.

θα φάω μέχρι να πεθάνω και το κέφι μου θα κάνω.

σήμερα η φιλενάδα μου μου έφερε κωλοκυθόπιτα κ έτσι όπως την είδα στο τάπερ νόμισα ότι ήτο παστιτσάκι.  μετά μου είπε ότι ήταν απ'το άλλο.  χάρηκα όμως εξίσου, γιατί μ'αρεσει πολύ και μου θυμίζει ευτυχισμένες παιδικές στιγμές που σαν κουδούνες θα σέρνω πάντα στην ευαίστητη ψυχή μου -και ντράγκα της και ντρούγκα της- για να μου θυμίζουν πόσο σκατά είναι η κατανόηση και η συναναστροφή με το γνωστό.

μισώ έναν κόσμο φτιαγμένο από κουράδες που το παίζουν πεταλούδες.  και μισώ το μέσα και το έξω του.  

αναζητώ νεαρό κύριο που να φοράει ζαρτιέρες [κόκκινες δαντελιάρες κατά προτίμηση] κάτω απ'το κολεγιακό του προσεγμένο άουτφιτ [απαιτώ και γιακαδάκι] για σκατένιες αναζητήσεις ανωτάτου πνευματικού επιπέδου.  δώρο μια τρέντυ τσάντα στα πχιο τρέντυ χρώματα του καλοκαιριού.  επιπλέον μια ομπρέλα-δονητής για το υγρό φθινώπορο.  

δικαιολογία: γιατί έχω νεύρα ρε φίλε δηλαδήηη.

αλλά: απλά ενδίδω.

πάω να φτιάξω μια ανθρωπόπιτα. τσάο τσάο.

μπαφιάσαμε πλέον βρε αδελφέ.

γιαγιά, γιατί σφυράς σαν να θες κάτι?  πουλί είσαι ή θαρρείς πως είμαι σκύλος?

ααα μα πώωως!   ξέχασα ότι δε θυμάσαι τ'όνομά μου.  

σήμερα έχω ΚΑΙ κοινωνικό μήνυμα.

KEIN SPEKULANT.

ΔΕΝ νταχωέ λάλο.

η σκατοτεφριασμένη παρακμή και η ανθρώπινη εξαθλίωση που απλόχαιρα προσφέρει το γήρας. όταν ο άνθρωπος παύει να είναι άνθρωπος και είναι απλά βάρος. σκατά σκατά σκατά. πόσο υπέροχη και αψεγάδιαστη είναι η παιδική ηλικία.

είμε μια ετεροχρονισμένι απάντιση.  

και εσύ ένα μπλόκο χοντρών αστρονόμων που κόβουν κλήσεις, γιατί παράκουσαν και νόμιζαν πως είναι αστυνόμοι.  μελέτη των άστρων και μελέτη των γκάστρων.  παράνομη εκπομπή αερίων εκ της κωλικής οπής.

μπαη μπαη μπαη.

άι τζάνουμ αρτίκ αρτίκ.

εις άλ φαλτσίνο.

μαζεύτηκαν όλα τα τελώνια και όλα τα ξωτικά

να βγάλουν διαβατήρια και να φάνε τραχανά.

με πέτρες στα μπατζάκια τους και κουζινικά,

το βάρος τους αντάλλαξαν σε αρακά. σκατά.

η ποκαχόντας δεν εντάχθηκε ποτέ κοινωνικά,

άρα δε μετράει η ομορφιά.

στρίβω το μουστάκι μου επαγγελματικά

και νιώθω επαρκώς θηλυκιά.

κι έλυσε τα μαλλιά της να πέσουν σαν ΦΩΤΙΑ

στην πλάτη της, με κασκόλ της τα βυζιά.

παστουρμά.

από καμήλα.

μ' ένα καλάθι μήλα.

ελεύθεροι μαλακισμένοι

ελευθέρως κρεβατοποιημένοι.

χασάπης .ή. μπόγιας?

είσαι μια απλή μπριζόλα, ένα κομμάτι κρέας. 

με πεζότητα αναφέρω ότι

είσαι [σαν] ένα απ'αυτά τα ποντίκια τα σιχαμερά και με κάνει να θελω να ξεράσω το όλο πράγμα.  κι αν ξεράσω, τα ξερατά μου θα είναι πιο καλαίσθητα από την απαίσια φάτσα σου που θέλω να λιώσω με μηχανή κιμά.  θα ήθελα πολύ να δω τα μάτια σου κομμένα σαν φιδάκια μοσχαρίσιου κιμά.  ίσως όμως θέλω πιο πολύ να τα δω ξεζουμισμένα από βδέλλες.  μισώ τα μάτια σου.  πιο πολύ μισώ εσένα.  σε μισώ τόσο πολύ που δυσκολεύομαι να μην ασχοληθώ αλλά ντάξει δεν είναι και δύσκολο, βαριέμαι κιόλας. σε μισώ. 

ονειρα γλυκά. ελπίζω να πεθάνεις για να μην μπω φυλακή.

ισότητα μεταξύ κιτρίνων. κοινωνικά προβληματισμένη αναφέρω:

έχω φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που το να διαβάζω άλλους καλλιτέχνες είναι ανούσιο. δηλαδή πλέον δεν υπάρχει ίχνος αντιγραφής στις εμπνευσμένες μου δημιουργίες, στα λεκτικά μου πρελούδια του μεγίστου βαθμού κουλτούρας, αυτοσεβασμού, αυτοθαυμασμού, αυτισμού και όλα τα αυτά. αυτή τη στιγμή ομολογώ δημόσια κάτι που δεν έχω ομολογήσει στον εαυτό μου ακόμη.  αν και searched, προτιμώ να τρώω φαΐ απ'τό να βλέπω τον άλεξ ντελάρτζ να χτυπάει και να βιάζει με κουλτούρα και σπασουάρ. ας μείνει όμως μεταξύ μας, γιατί θα χάσω τη φήμη στον κύκλο μου που τρώμε κιούμπρικ για πρωινό και κισλόφσκι για μεσημεριανό. ενώ το βράδυ τηρώντας πάντοτε τη δίαιτά μας καταναλώνουμε ελαφριά πράματα όπως εξφάκτορ, λατρεμένοι μου γειτόνοι και τα λοιπά.

εεεεμ. εγώ λέω να κοιμηθώ τώρα. αλλά πριν κοιμηθώ λέω να κάνω ένα -έτσι- οικολογικό μπάνιο [α σάουερ], χωρίς να σπαταλήσω διόλου νερό.  έναααα ντουζάκι κουλτούρας.

ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΤΙΚΟ -

ΔΡΟΣΕΡΟ - ΤΣΙΤΩΝΕΙ ΤΟ ΔΕΡΜΑΤΑΚΙ.

μ' αρέσει πολύ που η τεχνολογία και ο σύγχρονος κόσμος σου επιτρέπει να συνδυάζεις κουλτούρα με τυποποιημένες κρέμες αντιγήρανσης. με συγκλόνισε ο θάνατος της πριγκίπισσας νταϊάνας πολλά χρόνια αργότερα, γιατί κατάλαβα κάτι. αλλά δεν έχω το κουράγιο σήμερα να προσβάλλω νεκρό, θα έχω εφιάλτες. πέρα απ' αυτό όμως η γλυκιά κουλτούρα με κάνει άνθρωπο καλό κι αγνό. πράο αλλά οργιασμένο. όπως όλοι μας πάνω κάτω πίσω και γύρω από τις ,ή στην καλύτερη περίπτωση, την μάσκα μας.

βαριέμαι πια.

καληνύχτα.

ελπίζω κατά την σε-αργή-κίνηση-βουτιά μου στην κουλτούρα να σας πέσει καμιά κουτσουλιά νερού να δροσιστείτε κι εσείς, να πάρετε κάτι από την σουπεριόριτη και κουλτουρίλα [όπως λέμε γαρ τυρίλα] που με χαρακτηρίζει.

καληνύχτα

καληνύχτα

καληνύχτα

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ .τρεχουν αίματα, γιατί μην ξεχναμε αυτό πάντα πουλάει.

ρέκβιεμ.

μετά μεγίστης λύπης επληροφορήθην ότι το καλομοιράκι μας έφυγε για χώρες μακρινές.

εντάξει, έκλαψα, έβρισα, καταράστηκα τους παράγοντες, αλλά κατάλαβα έπειτα κάτι πάρα πολύ σοφό.  ότι υπάρχουν πράματα στον τρισκατάρατο τούτονε κόσμο, ενάντια στα οποία δεν μπορούμε να μαχηθούμε.  όπως για παράδειγμα ο νέος αρχιεπίσκοπος, ο οποίος δεν μας πάει όπως ο άλλος αλλά ντάξ, τον πάμε εμείς, γιατί μοιάζει πολύ στον άγιο μας βασίλη.  επίσης, οι κατσαρίδες.  ακόμη, η σοκολάτα. και άλλα πολλά μέσα στα οποία ανήκει και το θέμα μας, η αποδήμηση της εισαγώμενης ελληνίδας καλλιτέχνιδος, η οποία αναδείκνυε τον [κλεμμένο από τους συμμάχους] πολιτισμικό μας πλούτο με τόσο νάζι. οχ, χτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο.

ρρε [r r e]

μπλέαχ. [χιχι] μπιαξ. 

το μόνιμο ξίνισμα της αηδίας για τα πάντα.  

τσα! 

καλημέρα, γιατί σήμερα θα γίνω ένα τερατάκι απαυτά τα μονίμως κολλημένα στον εκκεντρικό εγκέφαλό σου. χα θάθελες. είσαι προϊόν φυτικό και τρέφομαι με κρέας και τσίχλες.  οι τσίχλες είναι απαραίτητες γιατι μοιάζουν με μυαλό.  πρέπει πρέπει πρέπει να καταλάβουμε, class, ότι η γη γυρνάει γύρω από τον εαυτό της και όχι τον δικό μας.  οχωχοχ.  τι κρίμα.  η μαμά μούχε πει ψέματα. ψέματα η μαμά;  μα πώς; 

εγώ πάω να κάνω ένα μπάνιο να βγάλω την κόλλα.  εσύ φύγε.

ρεφλεξολογία [εκδόσεις μόντερν τάιμς]

τρώγοντας την κρεμούλα μου σκέφτηκα να πάω να κοιμηθώ.  αλλά μετά αναλογίστηκα την αδικία στον κόσμο, γιατί τα παιδάκια στην αφρική πεινάνε.  καικαλά.  όχι, όχι δεν ανελογίσθην αυτό, αλλά το ότι επιθυμώ ένα μασαζ για τις εφηβικά γηρασμένες μου αρθρώσεις.  [εγωστρεφής χαρακτήρ] μετά όμως σκέφτηκα ότι ίσως αν κοιμόμουν, αύριο θα ήταν όλα στο επιθυμητό απαυτό.  αλαφιασμένη κοίταξα την ώρα και είδα ότι ήταν ώρα να κοιμηθώ.  καληνυχτααα

κωδικοποιημένα με πατερν ιντερνετικά μηνύματα.

νς ςβιζκςθ ριαι οικτ οιτ ςσψα\ ριαι ζειβι \οι ργ `ψθ νιτ φθ\ αςν\.

νε ςβιζκςθ \ξινθ οθι οικτ ρι φςφιβι; ιρθ ςβθψα\ οε\φν\ρ\ φθ\ αςβ\ ξ\θ σςβ ξ\ρ\κ\ω\θβψ φθ\ρθ.

τοιυςρψ ιρθ ρι ξικκγν\ νιτ νς ρι σε\ν\ νς ψυςθ ας αςβ\.

υςκψ ρ\ ο\βρ\ ιοψα ο\κθ\. νς \οψυςθα οκςιβ.

βάζει ο ντούτσε τη στολή του

και τη σκούφια την ψηλή του μ'όλα τα φτερά, [ρηπήτ] μ'όλα τα φτερά

και μια νύχτα με φεγγάρι την ελλάδα πάει να πάρει 

-βρε το φουκαρά  [ξανά ρηπήτ] βρε το φουκαρά.

είναι απλό να λες αθώα πσεματάκια στους άλλους για να τους δώσεις ελπιδίτσες ψεύτικες σαν φουσκωτή κούκλα συνουσίας.  την βέμπω την έκαναν ήρωα γι' αυτό.  έτσι αποφάσισα να λέω κι εγώ τέτοια πσεματάκια για να δοξαστώ στους αιώνες.  ελπίζω να πιάσει και με μένα.  αχ θεούλη μου, θεουλίνε μου, σε παρακαλώ. 

μια ωραία λέξη: μπούρδες.

αφού πια δε θέλω να γίνω μετανάστης.

12345923367623598126662913128746661246831209782355

24878127891476463767310  Ν9930724356026538735482374

5873203892-34868241704395704182652034901284083532

239587214809645071fg242108528964360972108750284656

21373529235982645335κ12479324987632784906054983762

42398574878091474743879410932123412445699048084570

64847656712414014049124μ  97864567112393986108374829

6823801230973556285901397283654328409812497985635

πουρέδες μουχλιασμένοι κι αηδιαστικοί.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.       αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο. αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.αντε στο διάλο. αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.αντε στο διάλο. αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.αντε

 στο διάλο.

αντε στο διάλο.αντε στο διάλο.αντε

 στο διάλο.

αντε.

τώρα κλαίν ολάαα ταλάνια που θα μείνουνέεεε χαρμάνια.

ήταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη και πολύ σωστά τα λέγει ο λαϊκός γαρ τούτος ποιητής. έγινε πολύ προκατεψυγμένα και λιωμένα και ξανακατεψυγμένα. και υπερκοσμικοποιήθηκε για να αποσκατωθεί μετά και να πω τώρα ότι ιτ ιζ τράητ εντ αη νόου ιτ μπατ δερ ιζ νο αδερ γουέη το τελ γιου δατ νεβερδελες: νιώθω.

μσγ

θα πω:

δις ιζ νοτ α λαβσόοονγκ 

και 

ατ φέρστ άη γουαζ αφρέηντ, άη γουαζ πέτριφάηντ...

και

γουίδ ορ γουιδάουτ γιούυυ

και 

όοοοολ μπάααη μάααη σέεεελφ

και

όλ ιν όλ γιορ τζαστ α-νάδερ μπρικ ιν δε γουόλ

και

σήηηη έμιλυ πλέεεη

και

ιτς μάη πρερόγκατιβ

και 

σάηνυ χάππυ πίπολ λάφινγκ

και

άη φάκινγκ χέιτ γιου, γιορ σάτς α λάηαρ

και

ααααα δις μες γουήρ ιν

και

ιφ δερ γουάζ α ρήζοοον ιτ γουάζ γιού

και

ιφ γιου γουέρ δη όουσιεν δεν άηντ λερν του φλόουτ

και

ντερ χόλε ράχε κοχτ ιν μάηνεν χέρτσεν

και

ντου γιου χαβ δε τάημ

και

ρέντρουμ [και ελληνιστί ςονόφ]

και

ιτς α σιν, ιτς α σιν, στοπ ιτ, πληζ, ιτς α σιν

και

αυτά.

ψόΦοΖ

γιου λήβιν

Νιόθω βάρβαρη. Γουργουρίζει η μιζέρια σαν γαττουλίτσα [απ'αυτές που βγάζις φωτογραφίες κε αμα λάχει κλωτσάς ηδοννισμένα] και σε παραπλανά ,ώστε να πιστείς ώτι έτσσι είνααι καλή όταν ξέρεις να την αγαπάς.  Είμαστε φίδια κι αλλάζουμε δέρματα μπόλικα.  Προσποιούμαστε όμως τις γάτες για να μας αγαπάνε. Γγαστρωμένη  αγαπημένη. Θα ίταν απλό αν πααραδεχόσσουν το λάθος σου και δεχόσουν τα λάθη των άλλων.  Πολλά όμως πλέσια κοιννωνικά και καανονικά σε πιέζουσιν και περιορήζουσί σε και με.  Μικρή μανττρούλα αασπρισμένη, από τσουκννίδες, που αρνύσαι να ππεράσεις για να μην κοκκινίσουν τα ποδαρίνια σου.  Είνε μια δικαιολογία που όλοι τη δέχονται.  Νιώθω ορργή για το μίσος κκαι την ταύτιση.  Εδό τα καλά φυσστίκια.  Πασατέμμπος.  Ίταν κκυρίος αυτή η μακκαρονάδα κααι προιγουμμένος εκείννη η φοτογραφία.  Και στην αγγαλιά ίναι πιο πολλή η αγαάπη.  Φένεται όμμως σκαατά.  μίσστερ τόρρανς.

Στοχασμοί ανωτέρου επιπέδου [φραντζέσκο, λεκ μάηνεν στίφελ αμπ]

Τη δυσκολία της ανθρώπινης ύπαρξης και την τραγικότητά της την καταλαβαίνω και τη βιώνω βαθύτατα τις στιγμές κατά τις οποίες δεν μπορώ να κλάσω και η κλανιά-αέριο γεμίζει σαν τούβλο το εσωτερικό μου και παράλληλα με κάνει  να νιώθω γεμάτη κενότητα. Αυτό συμβαίνει λόγω της ελαφρότητάς της αλλά και λόγω της πίεσης που ασκεί στο εσωτερικό μου και με κάνει να νιώθω ότι γεμίζω.  Βασικές αρχές της βιολογίας που μαθαίναμε και στο γυμνάσιο μελετώντας έργα περί περδίσεως και λοιπών λειτουργιών του ανθρωπίνου σώματος.

Δε μ'ενδιαφέρει η γνώμη κάποιου ο οποίος νομίζει ότι [και αυτός] είναι  ανώτερο ον, γιατί γνωρίζω ότι πάσχει από αυταπάτες καραμελένιες και αυταγαπητικές.  Άλλο εγώ, ναι εγώ άλλο είμαι.  Και που λες, μικρή μου Ιουλιέττα, σε σκεφτόμουν σήμερα και σε σκεφτόμουν και χτες, αλλά τώρα πια δε θα σε σκέφτομαι και θα αλλάξω το μύθο, γιατί θα προτιμήσω να μην αποφασίσω να το σκάσω με σένα μιας και μου είπαν ότι θα καταλήξουμε και οι δύο νεκροί. Και καλά εσύ που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται πουθενά ο καλλιτεχνισμός σου. Αλλά εγώ που έχω λόγο ύπαρξης και αιτία, αφού χωρίς εμένα δεν θα μπορούσα να ζήσω,  γιατί?

Οδηγός μου σ'αυτό το ιδρωτικό και συναισθηματικούλικο ταξίδι της ζωής είναι μόνο η σκέψη σου και η τροφή σου.  Θα ήθελα να κλέβω ό,τι σου έρχεται στο μυαλό και μετά να το καταπίνω για να νιώσω καλύτερα που δεν θα το έχω ακούσει.  Θα ήθελα επίσης να καταπιώ εσένα, γιατί πέραν του ότι πεινάω πάντα, δεν θέλω να υπάρχεις.  Θέλω να σε κατασπαράξω σαν αρνάκι στη σούβλα, θέλω να σε σπάσω σαν τσόφλι κόκκινου αυγού , θέλω να σε ζυμώσω σαν κουλούρα της λαμπρής και θέλω να σε σταυρώσω σαν το Χριστό. [πασχαλινό κλίμα θέλησα να σας περάσω, καθώς μου έλειψε κάπως η λαμπρίτσα και το κλίμα αγαπητικού τρόπου ζωής κι αυτοθυσίας.]  Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ  Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ  Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ Δις ιζ τζαστ α τεστ  Δις ιζ τζαστ α τεστ. ΙΤ ΙΖ.

Οπότε σε καληνυχτίζω τσιπούρα με λέπια κολιού και δαγκάνες καρκινοειδούς πλάσματος.  Γλοιώδη σάλια από γιγάντια ερπετά που ζουν μέσα στην τάφρο.  Τώρα κάτσε να σκεφτώ αν ήταν αλήθεια, γιατί αν ήταν θα το κρατήσω, αλλιώς θέλω να το ξεχάσω.

[Φ       Φάσκιωμα Φακέλωμα Φρατερνιτέτ Φουτουρισμός.]

και άλλα πολλά αλτερνατιβιστκά.

Ακόμα κι αν ήμουν μια επιτυχημένη συνταγή, για σένα το ίδιο θα ήμουν και γι'αυτό δε με νοιάζει. 

Εξελίξιμα υπαρκτή.

Ηθοποιός είμαι κἁγώ καθώς καισύ.

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ένα αστέρι του ελληνικού κινηματογράφου, γνωστή και για τις πολιτικές σοσιαλιστικές πεποιθήσεις της και την κτηνοβατική της περιπέτεια με την διάσημη γατούλα με τη ροζ μυτούλα υπήρξε για μένα ένα είδωλο.  Άρπαξα την γοητεία αυτή και τη φινέτσα της και την μετέτρεψα σε έναν έτσι ελαφρώς αλτέρνατιβ τρόπο ζωής, λίγο πιο χύμα λόγω κουλτούρας.  

Μια κρύα νύχτα του χειμώνα που ο αγέρας φυσούσε σαν τον κακό λύκο, μου επιφύλασσε η τύχη να γνωρίσω εσένα, πλάσμα αγγελικό, με τα ολοφώτεινα μαλλιά σου και τα απαλά μάτια σου, τα στοχαστικά φρύδια και τις ευαίσθητες καλομανικιουρισμένες πατούσες σου.  Σε είχε παρασύρει η καταιγίδα έξω από το σπίτι μου και ήσουν σαν ξεβρασμένο ψάρι της στεριάς ή σαν αστακός χωρίς δαγκάνες.  

Δειλά και φοβισμένα μου χτύπησες την πόρτα και σαν σου άνοιξα έπεσες κάτω ξερνώντας κιλά αγάπης που κουβαλούσες από πολύ κόσμο.  Και τέλος ξέρασες αυτή τη μητρική.  Ένιωσα αηδία, γιατί σιχαίνομαι την αγάπη και σου είπα: "γαμώτο γιατί δεν ξερνάς μακαρόνια να φάω κι εγώ τίποτα?"  Κι εσύ αποκρίθηκες πως είχες καιρό να φάς μακαρόνια, γιατί έπινες μόνο αίμα των άλλων και έτρωγες αγάπη.  Και τότε ένιωσα κι εγώ αγάπη για εσένα να τιτιβίζει σαν καρακάξα μέσα στην καρδουλίνα μου και σαν να μην μπορούσα να το μετριάσω αυτό το σιχαμερό συναίσθημα ανάγκης για κοινωνική συνύπαρξη και εξάρτηση και χωρίς να ρωτήσω αν πεινάς έβγαλα λίγη απ'το ψυγείο που μου είχε φέρει η μαμά πριν καμιά βδομάδα και σου την έδωσα βίαια να τη φας.  Δεν με ένοιαζε πώς ένιωθες κι αν ήθελες, γιατί εγώ θα στην έδινα έτσι κι αλλιώς.  Σε μπούκωσα με την αγάπη κι απαίτησα να την καταπιείς.  Την έφτυσες όλη και δεν ξέρω αν φταίει ότι ήταν μεταλλαγμένη μητρική  ή ότι δεν τη ζέστανα στο φούρνο μικροκυμάτων ή ότι ήταν λίγο μπαγιάτικη.  Το θέμα είναι ότι την έφτυσες.  Η λύπη κι η οργή με γέμισαν μέχρι το μυαλό μου και δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω ποια ήτανε ποια.  Έτσι αναγκάστηκα να δράσω απότομα και ασυλλόγιστα.  Μάζεψα τα σπασμένα και ξεπουπουλιασμένα φτερά μου, τα φόρεσα και σε έπιασα με τα γαμψά μου βρώμικα νύχια.  Έτσι μέσα στην καταιγίδα αρχίσαμε να πετάμε πεταλουδίσια και ήμασταν όπως το γεράκι με το θήραμα μόλο που εγώ ήμην το θήραμά σου σ'αυτή την περίπτωση.  Και όταν με κούρασες σε άφησα να πέσεις και καλά καταλάθος. Όταν όμως, άρχισαν τα μαλλιά σου να πιάνουν φωτιά απ΄την ταχύτητα είπα να σε πιάσω δραματικά όπως ο σπάηντερμαν κάνει στις ταινίες.  Και σε έπιασα. Ήταν ένας απλός καθημερινός εκφοβισμός για να καταλάβεις χου ιζ μπός, για να κάνουμε και καμιά ρίμα δηλαδή. 

Μετά γυρίσαμε σπίτι φάγαμε λίγες αγάπες που ανταλλάξαμε και ζούμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερααα.

δοξασμένη ταπεινή μου αυτοκρατορία.

ανάληψη μελοδραματικής τεχνικής:

INITIATE 

σε οτιδήποτε μπασταρδεμένο ξετρυπώνει μέσα απ'τα ανήλιαγα μάτια μου που δακρύζουν χειμωνιάτικες καταιγίδες και μαζί με αυτές και τα σκατά τους που μοιάζουν μ'αυτά τα σοκολατάκια που έτρωγα με τη γιαγιάκα μου μικρή [βεβηλώνω ύπουλα αναμνήσεις], υπάρχει πάντα κι αυτή η αέρινη αλήθεια της ντροπής.  μισό, γιατί καθαρίζω κρεμμύδι αφού είμαι στην τιβί [γεια σου μανούλα].

δεν μπορώ τις σεισμόπληκτες αντιλήψεις και συναισθήματα πολτοποιημένων εγκεφαλικά κρεάτων.  πάντως, η φαινομενική κι επιφανειακή αλλαγή συναισθημάτων δεν είναι παρά κρίσεις ζήλιας και μονοπωλιακής προσεγγίσεως του θύματος.  η δημόσια συγγνώμη είναι ένα βήμα πριν την προσωπική

μπασταρδοσύνες και πάλι.

Ιπτάμενος Ραδιοναυτίλος

Ήτο μια ζεστότατη καλοκαιρινή πρωία, ωσάν τη σημερινή καλή ώρα.  Βαριόμουν τόσο πολύ κι αποφάσισα να πάω βόλτα στο βουνό να ειρωνευτώ τις πεταλούδες για τα παρδαλά κακόγουστα φτερά τους. [το βουνό συμβολίζει την επιστροφή στη φύση, το βουκολικό, το παπαδιαμαντικό.  ενώ αυτή η κάιντα αμφισβήτιση της φύσεως, που τίποτε εις μάτην ποιεί, συμβολίζει τον εξελιγμένο άνθρωπο που δεν έχει φτερά, αλλά έχει ρούχα κι έτσι όποτε θέλει μπορεί να είναι κιτς και παρδαλός. Όταν όμως νιώθει κάπως σοβαρούλικος και επιτυχημένος μπορεί να φοράει τα κλασικά μπεζ, μαύρα και γενικώς παλ χρωματάκια.]  Τότε ο σκύλος μου όρμηξε στο μικρό μου το γατάκι και εκνευρίστηκα τόσο πολύ που μέσα μου έζησα μια όμορφη σκηνή ούλτρα βάιολενς, τόσο ανεκπλήρωτη -σαν παιδικός έρωτας, ναι- ΤΟΣΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ που με έκανε να θέλω να τραβήξω όλη μου την ύπαρξη μου και να την τυλίξω κασκόλ στο λαιμό μου, επειδή ήμουν τόσο ηλίθια ώστε να μην την εκπληρώσω. 

Πήγαινε κάπως έτσι:

ΣΚΗΝΗ ΒΙΑΣ ΛΟΓΟΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΜΙΚΡΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.

β

α

ρ

έ

θ

η

κ

α

Ασυνάρτηση

Λέω φ.                   

Αν φ=μ

Τότε εννοώ μ.

Όμως:                           

 λέω ≠ εννοώ 

ἢ

λέω ≥ εννοώ?

Π. & Χ. οἱ ἀρχῂ τοῦ κῶσμου.

βασικά λέω χ [=χεστηκα.]

Ανάρτηση Αρκετά Πσαγμένη Ώστε Να Αντικατοπτρίζει την ΨΥΧΗ μου

Nooooooooooo [Όχιιιιιιιιιιιιιι / Neeeeeeeeeeeiiiin]

παπικές δυνάμεις 

commencing countdown

πάω να φάω μουσταλευριά να ενισχύσω την εγκεφαλική δραστηριότητα

να γίνει το μυαλό ζελεδιάρικο και να κολλήσω σε σκέψεις που θα κάνω βεβιασμένα εκείνη την ώρα της πήξης του για να μη σκέφτομαι τι χάνω.

Ημερολόγιον Ράθυμου Ηδονοβλεψία [=Γεννάω Γαριδοκροκέτες με Τυρί]

Εγκυμονώ και ανυπομονώ να γεννήσω, γιατί πεινάω πολύ γαμώτο.  Ήταν δύσκολη η απόφαση μου, δύσκολη το όντι, και οφείλω να ομολογήσω ότι η εγκυμοσύνη μου την έκανε δυσκολότερη.  Γίνεται αι γαρίδες μου να μεγαλώσουν χώρις μπαμπά;  Θα είναι σαν να τις τηγανίζω χωρίς λάδι.  Αλμυρά μου παιδάκια, γιάμι γιάμι.  Ο μπαμπάς σας ήταν μελισσοκόμος και έβαλε την αγαπημένη του χονδρή και αφοσιωμένη μέλισσα να με τσιμπήσει για να νομίζω ότι ήταν τα βέλη του έρωτος.  Η πρώτη μας ερωτική περίπτυξη διαδραματίστηκε το 1914 κατά την περίοδο του Α' Π.Π. και ενώ η χώρα μας βρίσκονταν υπό την κατοχή κινέζων αλμπίνων τραβεστών.  Ήταν γλυκός και γλοιώδης όπως όλα τα αρσενικά.  Όταν εσυνουσιάσθημεν ήταν απογοητευτικά, γιατί το σκεφτόμουν πολύ καιρό και είχα φανταστεί πυροτεχνήματα να βγαίνουν από το πουλί του όταν τελειώνει.  Ε, και τελικά δεν ήταν έτσι όπως τα ήθελα.  Ίσως βέβαια να φταίει κι αυτό το καταραμμένο το χόλιγουντ.  Αχ αυτό το διαόλι που εισήγαγε το δράμα στη ζωή μας. [ναι γιαγιακα, μας τρώει την πσυχούλα και τα πσίχουλα] Βέβαια, αν δεν υπήρχε αυτό δε θα υπήρχαν και οι φιλόδοξοι γουάναμπη λογοτέχνεζζζ και αυτό θα έλειπε από τον κόσμο.  Λίγο ανούσιο απρόβλεπτα ανυπόστατο δράμα είναι το φάρμακο για όλα.  

Ξέχασα τι ήθελα να πω.

Κατέστρωσα ποίημα σε στιλ μπωντλαιρικό.

Κατέστρωσα ποίημα σε στιλ μπωντλαιρικό

μίζερο και καταθλιπτικό

Ένιωσα μέσα μου να καιέι ο φθόνος για τα πάντα

Γιατί να μη με θέλει η κούκλα η Αμάντα;

Ένας ξένος μπήκε μέσα μου, Μερσώ

γιατί κατέστρωσα ένα ποίημα σε στιλ μπωντλαιρικό.

Έφαγα μια κουράδα μες τη μούρη 

και ήταν και ζεστή

Δεν το περίμενα από σενα,

γιατί πως μ'αγαπάς μου είχες πει

Έτσι κατέστρωσα κι εγώ

ένα φόνο σε στιλ χιτσκοκικό.

Αράδιασα πσέματα πολλά,

χωρίς καθόλου να με νοιάζει

Η αλήθεια είναι ότ' η αλήθεια με τρομάζει

κι έχω άξεστο, εγωκεντρικό μυαλό

Έτσι κατέστρωσα κι εγώ

μια νέα θεωρία σε στιλ γιαλομικό.

Κατέστρωσα τραγούδι σε στιλ νταλαρικό

για να σου θυμίζω ότι πια δε σ'αγαπώ

Φαντάστηκα τον μπατμαν να σου λιώνει το μυαλό

κι έκατσα και έγραψα ποίημα μελοδραματικά ειρωνικό.

Με μιαν ανύπαρκτη επωδό,

κατέστρωσα ζωή σε στιλ θεατρικό.

Πορνείον

Σήμερα το πρώι ξύπνησα λουσμένος στον ιδρώτα,

πήγα στο μπάνιο, κατούρησα και έπλυνα τα δόντια

Μπορώ να πω πως με δυσκόλεψε η ανοιχτή η πόρτα,

να απεκκρίνω δεν κατάφερα αν και σφίχτηκα πολύ

Τ' απόβραδο κατέβηκα γοργά τις σκάλες να πάω στο γραφείο
αλλά πάτησα την γάτα μου, βλαστήμησα το Θείο

Πήγα στην αυλή να πάρω το δίκυκλο, το ποδοκίνητό μου

και ήταν ένα παλιοπερίστερο που ελάφραινε το έντερο του

Δεν μπόρεσα ν'αντισταθώ, ξαναβλαστήμησα το Θείο

και μου φώναξε η γειτόνισσα με πολλή χαιρεκακία

ότι το Θέιο τα πάντα βλέπει και θα με ρίξει στα θηρία

Το Θείο τα πάντα καταγράφει στο γραφειοκρατικό του αρχείο

Οδηγώντας το φιλικό προς το περιβάλλον όχημά μου

μια έτερη γαλή πετάχτηκε μπροστά μου

Κι εγώ ο άμοιρος εκτοξεύτηκα πολλά μέτρα μπροστά

κι έπεσα απάνω σε μιαν άτυχη γιαγιά

Τότε η γιαγιούλα άρχισε τις χριστοπαναγιές, 

τις βίντατζ τις βρισιές

Σηκώθηκα κι εγώ ο χιλιοχτυπημένος

Τίποτα δεν είπα, κοιτούσα σαστισμένος

Άλλη γιαγιά δεν είδα ποτέ μου τόσον οργισμένη, 

μου θύμιζε τη δικιά μου σαν ήταν μεθυσμένη

Αποφασισμένος, χωρίς να δίνω σημασία 

στο σαραβαλιασμέο μου ποδήλατο σκαρφάλωσα με κόπο

Να γελάω με τα σκατά μέσα μου βρήκα τότε τρόπο

Μετά μεγίστης προσπαθείας έφτασα επιτέλους στο πολυπόθητο σημείο.

Πάρκαρα και μπήκα μέσα, απολογήθηκα στ' αφεντικό:

"Σόρρυ, απ'το πρωί σήμερα όλο έχει βγεί στραβό"

Άλλαξα ρούχα, έβαλα κόκκινο κραγιόν και μαύρο κομπινεζόν

Και βγήκα έξω να ανάψω την ταμπέλα που φωτεινά διαφήμιζε το ταπεινό πορνείον.

Το ποίημα του περιπλανόμενου γύφτου καλλιτέχνη

Γράφω ποιήματα, διηγήματα, νουβέλες
Φτιάχνω κέικ, στιφάδα, κουραμπιέδες
Συνθέτω μελωδίες μοτσαρτικές
και ρίχνω και καλές κλανιές.
Πίνακες φτιάχνω κι αγάλματα πολλά
και όλα-όλα τα καλά.

Εδώ η καλή λογοτεχνία
Εδώ και η γαστρονομία
Εδώ η καλή η μουσική
και πάσα η καλλιτεχνία

Εκκολαπτόμενο Ταλέντο

Φαντάστηκα τον εαυτό μου σε ένα καταπράσινο λειβάδι γεμάτο γερασμένες πεταλούδες που άφηναν τις κουτσουλιές τους απάνω στα φρεσκοπλυμμένα και απλωμένα ασπρόρουχα μου. Η νύχτα μαύρισε τα μάτια μου και έκρυψε τις ευδιάκριτες ρυτίδες της νεαρής ηλικίας μου (Μας γέρασαν προώρως, Μπάμπη , το κατάλαβες;). Βούτηξα μες στη λίμνη που είχε γεύση πεθαμένου ψαριού, γιατί είχα απίστευτο θυμό μέσα μου και τα λέπια μου διαλύθηκαν στο όξινο νερό. Η λίμνη μου έδωσε το λογοτεχνικό τούτο έναυσμα και με οδήγησε στο να καταγράψω όσα υπήρχαν μέσα μου εκείνη τη σκατένια στιγμή της βουτιάς μου, που δεν ξέρω πόσο κράτησε, αλλά ξέρω ότι προσποιήθηκε πως ήταν αιώνας.
Ουυυ... Έτσι αποφάσισα κι εγώ να γίνω λογοτέχνης και κάθε είδους καλλιτέχνης με αρχίδια μεγάλα, κρεμαστά και να κρίνω τους άλλους για να δείξω την ολοκληρωτική και ντροπιαστική ανωτερότητά μου (Να φοβάσαι, ω Καίσαρ, γαμώ!).



Τρελαίνομαι για την τέχνη. Μου παίρνει την ψυχή.

Παπαρολογίες

Το δωμάτιο άδειο.  Το μόνο που ακούω είναι η ανάσα μου.  Μου λύπει ο χτύπος της καρδιάς σου δίπλα μου.  Ο τοίχος είναι πασαλειμμένος με σκατά από την τελευταία μας ποιητική βραδιά κατά την οποία διαβάζαμε ΤΕΧΝΗ.  Δική μας τέχνη, αποσπάσματα της ψυχής μας.  Έχω δυσεντερία και γράφω ποιήματα για την αδυναμία μου να απεκκρίνω και το ταλέντο μου να ανακουφίζομαι από την του στόματος οπή.  Κλαίω που δεν μπορώ να είμαι φυσιολογικός άνθρωπος.  Ζητώ μόνο να μπορώ να αφοδεύω με ηρεμία όπως όλοι.  Ανοίγω τα φτερά μου να πετάξω, αλλά δεν είμαι παρά μόνο άθυρμα των ανέμων.  Θέλω να βουτήξω στο μυαλό σου και να μάθω τι σκέφτεσαι.  

Νικημένες ψυχές υπό την καταλυτικήν δράσην του βερμπαλισμού είστε όλοι.