η γάτα

ήσουνα βρωμιάρα γάτα

αγενής και μουστακάτα.

έπαιξες φαρμακερό παίγνιον ζόρικο
και τι να σε κάμω άμα δε θέλεις φιλινάδες;

τις αγαπούλες μου τις παίρνω πίσω.
δε σε δίνω μπουκιά από το βίγκαν στέικ μου -υγιεινό για τη συνείδηση πολύ-
και μην ξεχνάς, γάτα μουστακάτα:
το χτενισμένο μουστάκι, είναι μισή αρχοντιά.

ΡΕΦΡΕΝ

ό,τι και να σου πει η μαμά
γάτα μου ζόρικη, βρωμιάρα και διόλου ναζιάρα
το μουστάκι μην το βγάλεις για καμιά.
είναι δικό σου, να το δείχνεις με χαρά. (δις)

τη μουστακότριχα την παχυλή
σε ένα βάζο την έκλεισα να σε θυμούμαι δια παντός
και να μην ξεχνώ, πώς επαίζαμε εις αγρούς
και πλατείας συντάγματος κι εξαρχείων.

εσύ, εγώ κλειδωμένες στο νεοκλασσικό.
μεγάλο όνειρο, η νότα μου κι εγώ
μι φα μι σολ μι λα σολ μι ρε ντο
στην οδό Φυλής θα την επισκεπτόμουνα λέει,
θα έπαιρνα το τρόλλευ για να τηνε βρώ.
μα τα χρόνια, όπως τα πάντα όλα, περάσανε
τα μουστάκια έγιναν σκληρά
άλλο τόσο και οι καρδιές, μαρούλια μαρμαρωμένα.

φωτοβολταϊκά στην ταράτσα, πετούμενα φρούτα
κι εγώ χορεύω στην οδό Τάδε-Επτανήσου
και πιάνω τα πετούμενα σταφύλια, τα αχλάδια στον άερα
πέφτω κάτω και το φόρεμα παραμένει άσπρο.
-χμ σαν όνειρο μου μοιάζει
γιατί δεν είχα μουστάκι ούτε και κυτταρίτιδα
και η γάτα τριβότανε στα πόδια μου τρελή από αγάπη.

ξύπνησα στην οδό Τάδε-Ποταμού.