Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

αφανής ήρωας

για να είσαι ήρωας καραμπινάτος πρέπει να φοράς κολάν. εγώ δεν το κάμω αυτό γιατί μου τονίζει την περιφέρεια. έτσι μένω στην αφάνεια.

ό,τι και να κάνω, πάντα τους άλλους μόνο θα βλέπεις -και τι θρίαμβος για όσους τίποτα δεν προσπαθούν, τίποτα δεν πετυχαίνουν, αλλά στο τέλος όλα σε κεινους αποδίδονται- κι εγώ θα είμαι μια ταπεινή σκιούλα αποτυχίας δίπλα σε γίγαντες-νικητές.
ΝΙΚΗΤΕΣ εις βάρος μιας ζωής που έχει γίνει σκουπιδάκι στο μάτι σου. και ένα τόσο δα δάκρυ (ίσα με μισή πρέζα αλάτι) χύνεις και με διώχνεις. μα ξαναμπαίνω και θα συνεχίσω να μπαίνω. και το ξέρω, είναι χάλια να σε τσούζει το μάτι -το παθαίνω συχνά με τους φακούς, αλλά έτσι είναι. συνήθισέ το κι εσύ. και πρέπει επιτέλους να σταματήσεις να γκρινιάζεις, με τον ομφάλιο λώρο στο ένα χέρι και το πουλί στο άλλο. κι εσύ εαυτέ μου ΠΡΕΠΕΙ να βρεις τα ΟΡΙΑ τα πελώρια που οφείλεις να θέσεις στους υπερήρωας, για να μη χανεις και όλη σου τη δόξα - β ρ ε χ α ζ ο ύ λ ι !

2 σχόλια:

Flonsavardu είπε...

"Φοβού την εκδίκηση των υπό σου ευεργετηθέντων" - Πλάτων

αυτό μου ήρθε, αυτό σου λέω.

vrefosalata είπε...

θα το σκέφτομαι.