ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ

δεν έχω λόγια να περιγράψω τη φρίκη.

ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΤΟ ΤΕΡΡΟΡ.

μια όχι και τόσο τυχαία συνάντηση.

το ήξερα από πριν.

οι κεραίες μου το πιάσανε το βάιμπ.

μπαίνω σπίτι. ΟΚ.

εισέρχομαι στην κουζίνα για νερό.

"ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ μου μυρίζει" σκέφτομαι συνειδητά και μετά "μα τι σαχλαμπούρδες λέω;"

και μισή ώρα αργότερα ξαναμπαίνω εκεί μέσα, στην κόλαση την ίδια, και την αντικρύζω.

ΕΚΕΙ, να μου κουνά η καφετιά αυτή μάγισσα τις κεραίες της.

ΗΤΑΝ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.

την εφόνευσα με ένα ασπρόμαυρο παπούτσι γνωστής αθλητικής μάρκας.

δεν ξαναμπαίνω εκεί μέσα παρά μόνο με το άγιο φως της ημέρας.