τώρα κλαίν ολάαα ταλάνια που θα μείνουνέεεε χαρμάνια.

ήταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη και πολύ σωστά τα λέγει ο λαϊκός γαρ τούτος ποιητής. έγινε πολύ προκατεψυγμένα και λιωμένα και ξανακατεψυγμένα. και υπερκοσμικοποιήθηκε για να αποσκατωθεί μετά και να πω τώρα ότι ιτ ιζ τράητ εντ αη νόου ιτ μπατ δερ ιζ νο αδερ γουέη το τελ γιου δατ νεβερδελες: νιώθω.